یادداشت وارده

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پیام گلستان ، تقریبا تمامی اصناف و کسب و کارها در سال ۱۴۰۲ با دیدن صفرهای مبلغ مالیاتی که دوستان امور دارایی تعیین کردند به این نتیجه رسیدند که علی رغم تورم شدید و رکود اکثر بازارها می بایست اندک درآمدی اگر دارند را با دولت محترم شریک شوند.

این یعنی مالیاتی که شهروندان مقرر گردیده است پرداخت کنند هم تراز شهروندان ونکوور کانادا خواهد بود اما کیفیت زندگی در حد شعب ابی طالب! و هر چقدر به مناطق حاشیه شهرهای بزرگ مخصوصا شهرستانهای اطراف استان تهران نزدیک تر بشویم به میزان فاحشی از کیفیت زندگی کاسته خواهد شد و طبیعتا خبری از برخورداری از خدمات عمومی که می بایست در ازای پرداخت مالیات شامل حال همه شهروندان شود نخواهد بود.

ماجرا زمانی تلخ تر میشود که از قضا خواستگاه سکونت اتباع محترم غیرقانونی افاغنه همین مناطق حاشیه مثل شهرستانهای رباط کریم، بهارستان می باشد.این یعنی مردم همین شهرستانهای مظلوم می بایست اندک خدمات عمومی که اگر وجود دارد را با مهاجرین بی شمار افغانی(بدون پرداخت ریالی مالیات) تقسیم کنند!

وجود صف های طویل نانوایی اشغال فضاهای موجود تفریحی و سبز اندک شهری در اوج روزهای تعطیلی و…، اشغال خانه های اجاره ای بی شمار و افزایش اجاره بها که موجب سرگردانی هموطنان مستاجر گردیده است و موارد بی شماری از این دست…

ما مردم محروم شهرستانهای رباط کریم و بهارستان نژادپرست نیستیم اما امیدواریم مسئولان پاسخگوی این بی عدالتی ای که به این مردم مظلوم میشود باشند آن هم در دوران اوج فشارهای اقتصادی و تورم افسارگسیخته!

هر چند که به قول بیدل دهلوی:
همچو عكس ِ‌ آب‌ تشویش از بنایِ ما نرفت‌
مرتعش بوده است گویی پنجه‌یِ معمارِ ما