به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پیام گلستان ،  نخستین کشف در ضلع شمالی قلعه بود. در یک حفره‌ عمیق اسکلت مردی پیدا شد که طاق‌ باز دفن شده بود. باستان شناسان گفتند که گویا این مرد میانسال به زور در این قطعه از کاروانسرا چپانده و دفن شده است.

نکته جالب این بود که سرتاسر بدن مرد را خاکستر پوشانده بود و این خاکستر باعث شده بود مرد تقریبا فسیل شود، طوری که حتی بخشی از موهای او باقی مانده بود. البته سرو صورت مرد شکسته و خرد شده بود و به نظر می‌آمد که به قتل رسیده است.

برای دیدن این بنای زیبا باید به شهر جدید پرند سفر کنید. در بلوار شهید باهنر شهر پرند به سوی بلوار فرهنگ حرکت کنید تا وارد قلعه زیبای سنگی شوید، البته از آزادراه تهران-ساوه نیز اگر وارد جاده تهران-ساوه شوید، می‌توانید به قلعه سنگی برسید.

کشف بعدی استخوان لگن زنی که قطع شده بود و باستان شناسان نتوانستند سن او را تشخیص بدهند. اما این اولین و آخرین اسکلت قلعه سنگی نبود. چندی بعد در همان دوره گوری پیدا شد که دو اسکلت روی هم دفن شده بودند. اسلکت اول به پهلوی چپ دفن شده بود، اما اسکلت دوم به صورت دمر روی اسکلت اول افتاده بود. سه فرد دیگر در یک گور. دو مرد و یک زن در گوری دیگر یکی یکی از دل خاک بیرون کشیدند تا به ۲۴ عدد رسیدند.

به نظر می‌رسید که همه این افراد در جنگ یا نزاعی کشته شده بودند و بدون تشریفات فقط در خاک دفن شده بودند. به همین خاطر حدس اولیه در آن زمان این بود این قتل‌ ها به دوره‌ مغول برمی ‌گردد و مغول‌ها مرتکب این جنایت شده‌اند.

بررسی ها قلعه سنگی را مربوط به دوره ساسانیان و زمان حکومت آل بویه می‌دانند. به خاطر استفاده نظامی که از آن می‌شده و همچنین اینکه در مسیر اصلی گذر کاروانها نبوده بیشتر کاربرد قلعه و انبار داشته تا کاروانسرا.

در کتاب و نوشته‌های سیاحان هم به قلعه سنگی اشاره شده است. «ماکسیم سیرو» در کتاب «کاروانسراهای ایران» قلعه سنگی را از ابنیه دوران پیش از سلجوقی می‌داند و طبق نوشته او کهن ترین کاروانسرای فلات ایران است که نزدیک رباط کریم و در کنار دشت آباد و حاصلخیز شهریار قرار دارد.

«رابرت هیلن» و «ولفرام کلاریس» م قلعه‌ سنگی را دیده‌ اند. آن‌ها قلعه‌ سنگی را کاروانسرایی نامیده‌اند که قدمت آن به زمان ساسانیان می‌رسد.