ناهید محمدی، معلم مهربان آموزشگاه هجرت، سالها با عشق و علاقه به دانش‌آموزانش “زندگی” را آموخت؛ اما بزرگترین درسش را وقتی یاد داد که دیگر در کلاس نبود…

او پس از سکته مغزی و چند روز بستری، چشم از جهان فروبست، اما با اهدای ۹ عضو از بدنش، جان دوباره‌ای به ۹ انسان بخشید.

در حالیکه خیلی‌ ها با رفتن خاموش می‌ شوند، ناهید با رفتنش روشن‌ تر شد. او ثابت کرد بعضی معلم‌ ها، حتی وقتی صدایشان خاموش می‌ شود، هنوز جان می‌ بخشند..

این آخرین درسِ “خانم‌معلم” بود؛ درسی ماندگار از ایثار، انسان‌ دوستی و عشق به زندگی..