به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پیام گلستان وقتی قرار شد برای بهارستان یک فرماندار بومی انتخاب شود، خیلی ها تصور می کردند روزهای محرومیت در این شهرستان مملو از مشکلات و گرفتاری ،به اتمام رسیده است.

تنها چندماه زمان لازم بود تا معلوم شود (مدیریت بومی) داریم تا (مدیریت بومی).

یعنی اگر قرار باشد شخصی در قواره تجربه و دیدگاه های اقای نوحی مدیر بومی باشد و نماینده عالی دولت در یک شهرستان بحران زده مثل بهارستان ، پس نباید خیلی هم به تغییر و تحول امید بست و ارزوهای دراز برای حل مشکلات ترسیم کرد.

خوب است بدانید که اقای نوحی از اموزش و پرورش امده به عنوان کسی که از بیخ کارمند و پرسنل این سازمان بوده و از مدارس سه شیفته تا به حال در این منطقه خاک تخته سیاه خورده است.

به عبارت خیلی ساده تر، ایشان یکی از کسانی است که قاعدتا باید نسبت به نیازها ومشکلات اموزش و پرورش بهارستان اشراف کامل داشته باشد.نتیجه این به اصطلاح اشراف چه بود؟

این در شرایطی است که انتظار می رفت اقای نوحی که به مشکلات اموزش و پرورش این منطقه اشراف دارد کار مفید تری انجام بدهد اما خیلی عجیب است که همچنان بزرگترین بحران های اموزش و پرورش شهرستان های استان تهران ،برای بهارستان است.

این در حالی است که به تازگی بازهم شاهکار تازه ای در عزل و نصب های اقای نوحی رخ داد و بازهم او یکی دیگر از رفقای باند خودشان را که پیش تر تلاش کرده بود به عنوان دهیار منصوب کند و موفق نشد حالا به سمت مدیر اموزش و پرورش ناحیه دو بهارستان تحمیل کرد.

اینها همگی یک نشانه است از واقعیتی تلخ. این که اصلا قرار نیست بومی گزینی رنگ وبوی شایسته سالاری بگیرد بلکه رفیق بازی را به نام بومی گزینی قالب کرده اند.

کدام یک از مشکلات ریشه ای اموزش و پرورش در دوران حضور اقای نوحی به عنوان فرماندار حل شد؟ مشکلات کمبود میز و صندلی یا کلاس؟ کمبود امکانات یا فضای اموزشی یا بحرانهای اجتماعی داخل مدارس؟

هر نمره ای که بخواهید به دولت رئیسی بدهید فرقی نمی کند.یقینا حتی عاشقان رئیسی هم نمی توانند به این افتضاح موجود در بهارستان و زشت ترین نوع رفیق بازی و ضعیف ترین شکل بومی گزینی که در این شهرستان محروم رخ می دهد نمره ی قبولی بدهد.با شهرستان خودت چه می کنی اقای نوحی؟؟؟