ماجرا از یک تصویر شروع شد؛ نانی که نه به‌خاطر کیفیت، بلکه به‌دلیل آلودگی مشمئزکننده‌اش در فضای مجازی دست‌به‌دست شد. تصویری که اگر منتشر نمی‌شد، شاید امروز هم مردم محله کلمه نسیم شهر، بدون آنکه بدانند، نان را با طعم شپش لقمه می‌زدند! بعد از انتشار این تصویر یک تیم بازرسی به سراغ نانوایی رفتند. […]

ماجرا از یک تصویر شروع شد؛ نانی که نه به‌خاطر کیفیت، بلکه به‌دلیل آلودگی مشمئزکننده‌اش در فضای مجازی دست‌به‌دست شد.

تصویری که اگر منتشر نمی‌شد، شاید امروز هم مردم محله کلمه نسیم شهر، بدون آنکه بدانند، نان را با طعم شپش لقمه می‌زدند!

بعد از انتشار این تصویر یک تیم بازرسی به سراغ نانوایی رفتند. نتیجه؟ آردهای مرطوب، کپک‌زده و آلوده به شپش، به‌دلیل شرایط نگهداری نامناسب بودند!

بجای توبیخ نانوا آنطور که رئیس اتاق اصناف گفته فقط آردهای آلوده باید تعویض شوند و نانوایی موظف شده تا زمان تأمین آرد سالم، با الک مخصوص آرد را پاک‌سازی کند.

چند نانوایی دیگر از همین آرد آلوده استفاده می کنند؟ چرا نظارت‌های بهداشتی، همیشه بعد از فاجعه فعال می‌شوند؟